RECENZJE
piszcie, Wasze recenzje zamieścimy
Książka jest fascynująca — to ten rodzaj rwącego potoku, gdzie słowa wylewają się pieniąc, tryskając na boki, a po chwili meandrują spokojnie, by niespodziewanie spadać z hukiem wodospadu. Podobnie bohater Kochainy płynie przez życie — przedzierając się przez obsesje — od zdarzenia do przeżycia, uniesienia, gwałtownie. Ale przecież i refleksyjnie.
Czy książka jest skandaliczna? W pewnym sensie tak, dotyka bowiem tematu, o którym nie bardzo chcemy wiedzieć — że istnieje. My zjadacze codziennego, spokojnego chleba. Ale czasem przecież tęsknimy ukradkiem, nie przyznając się przed sobą do tego. Za zerwaniem z monotonią regularnego życia, za kochainą.
Dobra książka, warta poznania, warta przeczytania, warta postawienia u siebie na półce.
Andrzej M. Hrabiec
Kraków, 28.02.2006.
