tCHu, Piotr Mitzner, Niewidy

		2
Recenzje Fragmenty Zdjęcia Zamówienia Życiorys Powrót do str.gł.		5. KASANDRA verso JAN Nie wiem co nam jeszcze błyskawicami pisane Lęk wysokości znasz to chłód w przyrodzeniu wirujące schody odsuwające się ściany Ci którzy doszli wciskając lęk głęboko pod czaszkę już nie patrzą w dół tam gdzie globalna wiocha gdzie tłoczą się narody naród Internetu naród książeczki z krzyżykiem i rozpacz stąd bo ręce są łamliwe oto jest chrust na stos kosmaty kosmos seksualnych os Ksiądz wchodzi na ambonę strzela w zajęcze serca owiec dzieci oddane do dojrzewalni akwaria pełne podróży a w miasteczku akademickim o godzinie zero chłopiec z pokładu swojej deskorolki widzi jak Oswald Spengler przyszywa guziki Fryderyk Nietzsche idzie po świeże bułeczki dla siostry pies Heideggera niesie w pysku dzisiejszą gazetę Jean Paul Sartre zniża żywopłot i tnąc dowcipkuje z Lévi-Straussem Einstein na progu czyści but i tylko młodszy pracownik naukowy ściąga z ich pamięci pliki Dalej zaczynają się tłumy gry mas Bogowie moi odłóżcie broń Upadki przemiany cudzołóstwa porwania życie codzienne bogów upadłość i podłość Ciężkie przypadki idą na dno Mogą wynurzyć się z każdej chwili ze skały z księżyca z błota i z naszego nie nieśmiertelni nauczyciele wyrwać nas do odpowiedzi z korzeniami Zamiast przychodzą rudowłose prawdziwe i farbowane rudymi głosami podpalają bramę „Bagno 3. Skupuję włosy” Münchausen? powoli powoli poboli i przestanie niech będzie tak wolno woda się zmienia w ogień biały bez szemrania oko w oko bez mrugnięcia nie ja w ja w bez znaczenia do szturmu z białym łopotem Czas rusztowania zdjąć przed Bogiem i historią nie gniewaj się na świat że go nie ma dziś w tobie świat zaczyna się jutro świat się poczyna in vitro