Uczą nas o śmierci sztuk i teatrów,

Mówią nam o śmierci kultury Słowa,

Lecz grymasy triumfu kłócą się z prawdą.

 

Bo sztuki trwają pomimo swej śmierci,

Bo Teatr trwa, dopóki trwają twarze,

Pomimo grymasów, bez względu na triumf.

 

Lecz ty nie mów ludziom bez wyobraźni,

Że właśnie wyobraźni im brakuje –

Będą to twoi najwięksi wrogowie.

 

Staraj się wskrzesić język, choćby martwy,

Jego pośmiertne losy będą zbawcze

Dla tych, którzy śmierć języka przetrwają.

 

W tworzeniu najbardziej unikaj wzgardy

Dla najwyższych uczuć metafizycznych.

Nadadzą ci one lotu i mocy.

 

Miej oczy otwarte na przemijanie.

Wchodź do teatru, jakbyś miał już nie wyjść.

Wszak motto głosi: „Nie tylko dla żywych”.

 

Nie lękaj się czerpać z tradycji tego,

Co na zawsze już zaginęło w piachu.

Każdy papirus ma swego znalazcę.

 

Pisz myśląc o własnym Archeologu.

 

                                   Teatr Post Mortem